عدم نزول بیضه

در بیشتر موارد، اگر بیضه‌های او آویزان نشده باشد، نوزاد در نه ماهگی دچار افتادگی می‌شود. البته تمام یائسگی ها تا سن 9 ماهگی رخ نمی دهد. تنها درصدی از این نوزادان دارای فرزندان بیضه هستند.

 

عدم افتادگی بیضه شایع ترین مشکل در پسران است. علیرغم تحقیقات زیاد در مورد افتادگی بیضه، علت آن به خوبی شناخته نشده است. اگر نزول بیضه به عنوان درمان اصلی انجام نشود، عملکرد و عملکرد بیضه تحت تأثیر قرار می گیرد. بنابراین تشخیص و درمان موضوع مهمی است. تشخیص رادیولوژیک (بصری) باید در 9 ماهگی انجام شود.

 

افتادگی بیضه موثرترین درمان است و نیازی به درمان هورمونی ندارد و در صورت عدم آسیب به بیضه باید در سن 9 ماهگی مناسب انجام شود. افتادگی طولانی مدت بیضه از خطرات آتی سرطان و ناباروری جلوگیری نمی کند، بنابراین نظارت و مشاوره طولانی مدت ضروری است.

 

تشکیل بیضه

عمل عدم نزول بیضه (ORCHIOPEXIA) اولین بار توسط HUNTER در سال 1786 و سپس در سال 1820 توصیف و توصیف شد. رشد طبیعی بیضه در طول لقاح رخ می دهد. فاکتور تعیین کننده بیضه توسط SRY GENE تعیین می شود.

ظرف ها

ندیدن یا احساس نکردن بیضه ها در کیسه بیضه علامت اصلی افتادگی بیضه است.

 

در طول دوره جنینی، بیضه ها در شکم تشکیل می شوند. در ماه های آخر دوره جنینی، بیضه ها از طریق یک مسیر لوله ای در کشاله ران (کانال اینگوینال) از شکم به کیسه بیضه منتقل می شوند. در صورت عدم نزول بیضه، این فرآیند انجام نمی شود یا با تاخیر انجام می شود.

 

 

 

زمان مراجعه به پزشک است

فقدان فتق بیضه معمولاً در معاینه نوزاد بلافاصله پس از تولد تشخیص داده می شود. اگر کودک شما این مشکل را دارد، از پزشک خود بپرسید که چند بار باید آن را مصرف کنید. اگر 4 ماه پس از زایمان بیضه ها از بین نرود، احتمالاً مشکل به خودی خود برطرف نخواهد شد.

 

درمان این مشکل در دوران کودکی می تواند خطر عوارض جانبی مانند ناباروری یا سرطان بیضه را کاهش دهد.

 

 

 

کودکان بزرگتر، از نوزادان گرفته تا آنهایی که هنوز به سن نوجوانی نرسیده اند، که بیضه هایشان در بدو تولد افتاده است، می توانند باعث شوند یکی از بیضه هایشان دیرتر ناپدید شود. این وضعیت ممکن است نشان دهنده مشکلات زیر باشد:

 

دارای یک بیضه شناور است که بین کیسه بیضه و کشاله ران به جلو و عقب حرکت می کند و در طول معاینه به راحتی به کیسه بیضه منتقل می شود. این وضعیت غیر معمول نیست و به دلیل رفلکس های عضلانی در کیسه بیضه ایجاد می شود.

بیضه بالارونده (یا بیضه غیر نزول) که به کشاله ران بازگشته است و به راحتی نمی توان آن را به کیسه بیضه منتقل کرد.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در اندام تناسلی نوزاد یا نگرانی در مورد رشد آنها به پزشک مراجعه کنید.

بیضه های صعودی در معرض همان تغییرات بافتی نامطلوب قرار دارند. آنچه در بیضه های نزول نکرده دیده می شود; آیا اینطور است

در این موارد، اندازه طناب بیضه با رشد کودک افزایش نمی یابد. این وضعیت ثانویه به نارسایی رشد طناب بیضه متناسب با رشد قد کودک است. این کار بیضه را به سمت کشاله ران هل می دهد. بالا رفتن بیضه در پسران 1 تا 10 ساله بیشتر دیده می شود.

 

بنابراین، بیضه ها باید سالانه توسط متخصص اطفال بررسی شود. شیوع بزرگی بیضه 1 تا 7 درصد است.

 

بیضه جمع شونده در معرض خطر بالا رفتن است. بنابراین معاینه سالانه بیضه های رکتوم تا سن بلوغ توصیه می شود. بیضه جمع شونده به راحتی بین کیسه بیضه و کشاله ران حرکت می کند.

 

گاهی اوقات بیضه ممکن است پس از جراحی کشاله ران و کیسه بیضه آسیب ببیند، مانند: ب. فتق، در بافت اسکار ثانویه گیر می کند و روی کیسه بیضه اثر می گذارد. این بیضه تحت فشار قرار گرفته است.

 

رشد جنینی

 بیضه ها در دوران بارداری در شکم یافت می شوند. در حدود ماه هفتم بارداری، بیضه ها از طریق کانال مغبنی به کیسه بیضه مهاجرت می کنند. هنگامی که نزول بیضه در هر نقطه از مسیر طبیعی متوقف می شود، به عنوان نارسایی بیضه شناخته می شود. رشد بافت شناسی و شروع عملکرد هورمونی بیضه از هفته هفتم بارداری شروع می شود. در بیضه نیست

یش می.در 50-25% موارد بیضه غیرقابل لمس، بیضه داخل شکم واقع شده است.روش های تشخیصی در موارد عدم نزول بیضه شامل سونوگرافی، "ام آر آی" و لاپاروسکوپی است.

 

موردی که در تشخیص افتراقی با عدم نزول بیضه قرار می گیرد. بیضه جمع شونده است. در افراد طبیعی واکنش غیر ارادی عضله کرماستریک، باعث بالارفتن بیضه می شود. این رفلکس در شیرخواران واضح تر است.معمولأ بیضه جمع شوند به صورت دوطرفه دیده می شود. اگر در این حالت اکثراً در داخل مواقع بیضه در کیسه لمس می شود، توصیه به معاینات با فواصل 6 ماهه می شود. خطر صعود بیضه در موارد بیضه های جمع آوری شده افزایش می یابد.

 

د. درمان:

اصلاح نزول بیضه با هدف بهبود عملکرد بیضه، کاهش و/یا تشخیص سرطان بیضه، تامین زیبایی، و از عوارضی مانند فتق یا چرخش طناب بیضه توصیه می شود. در شیرخواران، در شش ماه اول کودک تحت نظر قرار می گیرد. تا در این مدت اجازه نزول خودبخود بیضه داده شود.

 

اگر در این مدت نزول خودبخود بیضه رخ ندهد، جماع کلی از جراحی در سن شش ماهگی حمایت می کند. عمل تا سن 18 ماهگی باعث حفظ باروری می شود. روش درمانی در این توصیه نمیشود. این عمل جراحی (ارکیوپکسی[orchiopexy]) بهتر است توسط ارولوژیست اطفال یا جراح اطفال انجام شود.علل این موارد شامل موارد ذیل است:

 

1- نزول بیضه در شیرخواران پس از شش ماهگی غیرمحتمل است. 2- رشد بیضه پس از جراحی زودهنگام بهبود می یابد. و 3- درمان درمانی نیست و توصیه نمی شود.

 

پس از سن 18 ماهگی تا قبل از بلوغ، ارکیوپکسی خطر سرطان را 6-2 برابر کاهش می دهد.

 

در مواردی که بثورات واضح جلدی در محل برش جراحی دیده می شود و یا شواهدی که دستگاه تشخیص فوقانی یا گوش میانی وجود داشته باشد. عمل به تعویق می افتد. پزشک خود را از بیماری های کودک آگاه سازید.

 

 در کودکان زیر یک سال، تا 4 ساعت قبل از عمل شیر مادر و 6 ساعت پیش از آن شیر خشک می توانم داد. در کودکان بالای 12 ماه، از ساعت 12 شب به بعد نمی توانم غذای جامد و مایعات غیر روشن مانند شیر داد. در تمامی کودکان تا 2 ساعت قبل از جراحی میتوان آب داد. جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می پذیرد. مدت عمل حدود یک ساعت است. دراین بیماران ابتدا یک برش 2 سانتیمتری در کشاله ران داده می شود. سپس بیضه به آرامی با حفظ لوله و لوله نطفه بر، از چسبندگی ها جدا شده و کیسه فتق (در صورت وجود) نیز بسته شده است. بیضه بدون چرخش به داخل کیسه بیضه با برش مجزا آورده شده است. با بخیه به جدار کیسه بیضه ثابت می شود.برخی کودکان تا چند ساعت پس از جراحی به دلیل بیهوشی عمومی بیقرارند که جای نگرانی ندارد.

 

در کودکان بزرگترتهوع و استفراغ ثانویه به داروهای بیهوشی می توانید ببینید که گذرا است. چند ساعت پس از جراحی رژیم غذایی شروع می شود.گاهی جراحی در دو مرحله، با حداقل 6، صورت می پذیرد.در 5% بیماران در هنگام جراحی بیضه پیدا نمی شود، که در این حالت <<بیضه از بین رفته>> است. لاپاروسکوپی در موارد تشخیص بیضه داخل شکمی کاربرد دارد.

عوامل خطر برای عدم نزول بیضه

عوامل خطر شامل موارد ذیل است:

 

     نارس بودن نوزاد

     دوقلویی

     وزن کم هنگام تولد

     تماس مادر با حشره کش ها

     دانلود و چاقی مادر

     مصرف سیگار در دوران بارداری

     مصرف مسکن های ضعیف مانند استامینوفن و ایبوبروفن در دوران بارداری

     ثبت رسمی مثبت

     لقاح مصنوعی

     برخی از سندرمهای مادرزادی

     استفاده از لوازم آرایشی

دلیل بالا رفتن بیضه در کودکان

محل تشکیل بیضه ها در دوران جنینی در مجاورت کلیه ها است و در طول دوران جنینی تا زمان تولد بیضه ها به سمت پایین حرکت کرده تا به درون کیست بیضه می رسند. توقف در پایین آمدن طبیعی بیضه ها در طول خود، باعث بروز این وضعیت در پسر بچه ها می شود. در شایع ترین وضعیت، توقف نزول بیضه در کانالی در کشاله ران اتفاق می افتد ولی در ناحیه شکم یا لگنی ممکن است مسیر نزول شود.

ارکیدوپکسی (عمل بیضه نزول نکرده) چیست ؟

به عمل جراحی برای آوردن بیضه به داخل محل اصلی خود در داخل کیسه بیضه، ارکیدوپکسی گفته می شود.

 

به طور طبیعی بیضه داخل شکم رشد کرده و در هفته 35 حاملگی خودبخود به سمت کیسه بیضه نزول می کند. گاهی اوقات به فرصت ناشناخته یک یا هر دو بیضه نزول نمی کنند. این بیماری به نزول نیافته می شود. اگر تا ۱۴ ماهگی بیضه به محل اصلی خود نرسید باید جراحی شود. بهتر است تا قبل از دو سال درمان صورت پذیرد.

 

بهترین سن عمل بیضه نزول نکرده، ۱۴ ماهگی است و بهتر است که زیر ۱۸ ماه عمل شود.

روشهای درمانی بیضة نزول نکرده است

بیضة نزول نکرده را به دو روش می توان درمان کرد: جراحی و درمان درمانی. بهترین و ارجح ترین درمان، همان درمان است. در این روش محل بیضه در داخل شکم یا کشالة ران مشخص و سعی کنید آنرا در محل طبیعی خود در داخل کیسة بیضه قرار داد. در بیضه هائیکه در داخل شکم قرار دارند، اکثراً پائین کوتاه آوردن آنها تا قعر کیسة بیضه بعلت بودن طناب بیضوی امکان پذیر نیست ولی می توان بیضه را از داخل شکم بیرون آورد و مثلاً در قسمت فوقانی کیسة بیضه ثابت کرد. بدین ترتیب بیضه هم از محیط گرم شکم خارج شده و هم به آسانی جهت معاینات بعدی در موقعیت قرار می گیرد. در مواردی که در داخل، تجویز می شود، باعث حرکت بیضه به سمت پائین و قرار گرفتن آن در کیسة بیضه می شود.

 کی روش درمانی بهتر اثر می کند که بیضه نزدیک به محل طبیعی خود قرار گیرد، مثلاً در قسمت فوقانیسة بیضه قرار گرفته باشد.

 

کی باید عمل جراحی انجام شود؟ بیضه ای که تولد در محل طبیعی قرار ندارد، اتفاق در 6 ماه اول زندگی پائین آمده و در محل طبیعی قرار می گیرد. بهتر است قبل از تصمیم به جراحی تا پایان 6 ماهگی صبر کرد. اگر در پایان 6 ماهگی ما بیضه را لمس نکنیم و یا اینکه خیلی بالا قرار گرفته باشد، بعید.

است که بدون درمان پائین آمده و در محل طبیعی قرار گیرد. گاهاً بیضه ها بشدت آسیب دیده و بعلت پیچ خوردن طناب بیضه در داخل رحم مادر، تقریباً از بین رفته اند، اینگونه بیضه ها را باید درآورد و نباید در داخل کیسة بیضه قرار داد.

باروری

اگر بعد از عمل، بیمار بیضه ای نباشد، او نابارور خواهد شد. او قادر به تولید اسپرم نخواهد بود.

 

مردی که میخواهد روزی بچه دار شود، باید ذخیره سازی اسپرم خود را در بانک اسپرم قبل از عمل در نظر داشته باشد –قبل از خارج کردن بیضه مقداری اسپرم در بانک اسپرم نگه دارید خواهد شد.

 

سایر درمان های سرطان بیضه، پرتودرمانی و شیمی درمانی نیز می توانند روی باروری طولانی مدت بیماری سرطانی تأثیر بگذارند.

 

جراحی گره های لنفاوی

اگر سرطان به گره های لنفاوی برسد، نیاز است که آن ها با جراحی خارج شوند. این گره معمولا شامل گره های لنفاوی شکم و قفسه ی سینه هستند. چند وقت جراحی گره های لنفاوی می توانند باعث ناباروری شوند.