بیماری پلاک پیرونی چیست

پلاک پیرن یک بیماری نسبتاً شایع است ، 10 درصد مردان تا حدی در زندگی خود از آن رنج می برند. البته به تنهایی ؜ ؜ علامت دار هستند.

 

در این بیماری ، ضایعه ای شبیه پلاک سخت در بافت های داخلی آلت تناسلی ایجاد می شود که باعث انحنا و گاهی درد در هنگام نعوظ می شود.

بیشتر این ضایعات در سطح پشتی آلت تناسلی ایجاد می شود.

علت دقیق آن ناشناخته است ، اما علل آن شامل سابقه جراحی آلت تناسلی ، شکستگی آلت تناسلی ، افزایش سن و عادات نامناسب جنسی است.

برخی از داروها مانند فنی توئین و پروپرانولول می توانند باعث ایجاد پلاک شوند.

 

افرادی که در طول رابطه جنسی نعوظ کامل ندارند ، بیشتر در معرض آسیب مزمن و تجمع پیشرونده پلاک هستند. احتمال ابتلا به پلاک در افراد دیابتی بیشتر است.

ذات الریه چقدر شایع است؟

تخمین زده می شود که بین 3 تا 9 درصد از مردان بالغ در سراسر جهان به ذات الریه مبتلا هستند ، اما آنها به دلیل خجالت با پزشک خود صحبت نمی کنند.

 

اگرچه پیرن بیشتر در مردان بین 40 تا 70 سال شایع است ، اما می تواند در هر سنی ظاهر شود.

 

گاهی اوقات برخی از افراد مبتلا به بیماری پیرن فکر می کنند که دچار اختلال نعوظ هستند ، اگرچه بیماری پیرن یک مشکل متفاوت است.

آیا پلاک یا شیب آلت تناسلی خطرناک است؟

اکثر افراد مبتلا به این بیماری می ترسند که این بیماری مانند سرطان ، بافت های زیر آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار دهد یا به سایر بافت های بدن گسترش یابد. لازم به ذکر است که این بیماری سرطان نیست و سایر بافتهای بدن را تحت تأثیر قرار نمی دهد. سرطان به عنوان مشکلات پوستی مانند زگیل تناسلی و ... در حین صمیمیت در حین مقاربت رشد نمی کند و گسترش نمی یابد یا خطر پاره شدن آلت تناسلی مرد در هنگام رابطه جنسی در یک مرد را افزایش می دهد و در برخی موارد شدید است. روابط جنسی مناسب

 

پنومونی یا انحنای آلت تناسلی را درمان کنید

بهترین و قطعی ترین روش برای درمان پلاک ، برداشتن آن با جراحی است. با کمک یک عمل جراحی ، متخصص اورولوژی پلاک های ایجاد شده در زیر پوست آلت تناسلی را برداشته و آلت تناسلی را به حالت نرم سابق باز می گرداند.

 

 

همه کسانی که دچار آسیب خفیف آلت تناسلی هستند پیرن نخواهند داشت. به همین دلیل ، اکثر محققان معتقدند که باید دلایل ژنتیکی یا محیطی برای تشکیل پلاک وجود داشته باشد. مردان مبتلا به اختلالات بافت همبند (مانند انقباضات دوپرین یا تمپاناسکلروز) و مردان با بستگان نزدیک پیرن در معرض خطر بیشتری هستند. شرایط خاصی مانند افزایش قند خون ، سیگار کشیدن یا آسیب های قبلی لگن نیز می تواند منجر به اختلال در بهبود زخم و ذات الریه شود.

 

بیماری پیری یک عارضه اکتسابی بافت همبند آلت تناسلی است که بین 0.5 تا 20.3 درصد مردان و پلاک های تحریک کننده فیبر در آلبومین تونیک را درگیر می کند. این وضعیت می تواند باعث انحنای آلت تناسلی ، نعوظ دردناک و اختلال عملکرد جنسی شود. گزینه های درمانی متعددی برای این عارضه وجود دارد و مطالعات اثرات درمانی امواج ضربه ای (TOCH) برای درمان پلاک در دهه های اخیر انجام شده است.

 

این می تواند منجر به تشکیل پلاک در آلت تناسلی بیمار شود ، که می تواند تأثیرات متفاوتی بر روی نعوظ فرد داشته باشد و منجر به شرایط متفاوتی شود. سفتی یا نرمی این ظرف می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. این روش به گونه ای است که فرد پلاک نرم روی آلت تناسلی ایجاد می کند ، که با گذشت زمان می تواند به اندازه استخوان قوی و گاهی حتی سفت شود. این عامل می تواند با گذشت زمان بر شکل آلت تناسلی مردان تأثیر بگذارد و تغییرات عمیقی ایجاد کند. خمیدگی این صفحات می تواند از زوایا و موقعیت های مختلف در هر ناحیه ای از آلت تناسلی ایجاد شود. این انحنا باعث می شود طول بند ناف کوتاهتر از حالت طبیعی به نظر برسد و اختلال نعوظ یکی از علل یائسگی در مردان است که نیاز به بررسی و بررسی توسط متخصص دارد.

 

بیماری پیروزی احتمالاً در اثر آسیب جزئی به آلت تناسلی ایجاد می شود. این نوع آسیب معمولاً در نتیجه مقاربت شدید جنسی (مانند خم شدن آلت تناسلی در هنگام نفوذ یا فشار روی استخوان ناحیه شرمگاه زوج) رخ می دهد ، اگرچه همچنین می تواند به دلیل ورزش یا فشار بیش از حد باشد. آسیب به آلبومین مقوی می تواند باعث شود

دگی آلت یا پلاک پیرونی سرطان نیست و به سرطان تبدیل نمی شود و قابل انتقال نیست و مسری نمی شود.

۳- درمان های داروئی و تزریقی خیلی بیشتر از این

۴- بهترین و مؤثرترین درمان اصلاح کجی آلت با جراحی و روش Plication می شود.

 

بهبود انحنای آلت تناسلی

در مطالعه اول ، انحنای آلت تناسلی مردانی که زیافلکس شده اند ، در هفته 52 نسبت به شروع تحقیق ، 35٪ تغییر کرده است ، در صورتی که این تغییر در مردانی که تحت تأثیر دارونما قرار گرفته اند ، 18٪ بود.

 

در تحقیق دوم ، انحنای آلت تناسلی مردانی که زیافلکس شده اند ، در هفته 52 نسبت به شروع تحقیق ، 33٪ تغییر کرده است ، در صورتی که این تغییر در مردانی که تحت تأثیر دارونما قرار گرفته اند ، 22٪ گزارش شده است.

شکستگی آلت تناسلی

شکستگی آلت تناسلی یا آسیب های جدی دیگر به آلت تناسلی. گاهی تزریق زیافلکس باعث آسیب به لوله های داخلی آلت تناسلی می شود.

 

پس از درمان با زیافلکس ، ممکن است یکی از این لوله ها طی نعوظ شکسته شود. این وضعیت ، شکستگی آلت تناسلی نامیده می شود.

 

درمان ناحیه آسیب دیده ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد. بعضاً آسیب آلت تناسلی پس از شکستگی بهتر نمی شود.

 

پس از درمان با زیافلکس ، عروق خونی درون آلت تناسلی نیز ممکن است شکسته شده و باعث تجمع خون در زیر پوست شود.

 

علائم شکستگی آلت تناسلی یا سایر آسیب های جدی به آلت تناسلی عبارت اند از:

 

صدا یا احساس ترکیدن در آلت تناسلی در حالت نعوظ

از دست دادن ناگهانی قابلیت حفظ نعوظ

درد در آلت تناسلی

کبودی بنفش و تورم آلت تناسلی

اختلال در ادرار یا وجود خون در ادرار

در صورت بروز هر گونه علائم شکستگی آلت تناسلی یا آسیب جدی به آلت تناسلی که در بالا ذکر شد افزایش یافت.

 

بین اولین و دومین تزریق در یک دوره درمانی ، از برقراری رابطه جنسی یا هر گونه فعالیت جنسی دیگر پرهیز کنید.

 

حداقل 4 هفته پس از تزریق دوم و پس از رفع هر گونه درد و تورم ، از برقراری رابطه جنسی یا هر گونه فعالیت جنسی دیگر پرهیز کنید.

 

مصرف زیافلکس برای درمان بیماری پیرونی ، تنها از طریق برنامه معینی به نام بازار استراتژی و کاهش خطر رخ می دهد.

زیافلکس چیست؟

زیافلکس ، دارویی تجویز می شود که به درمان بیماری پیرونی در بزرگسالان کمک می کند که دارای پلاکی هستند که احساس می کنم و آنحنای آلت تناسلی آن در زمان شروع درمان ، بیش از 30 درجه است.

 

مشخص نیست که زیافلکس بی خطر بوده و در کودکان زیر 18 سال درمان است.

درمان بیماری پلاک پیرونی

در ابتدا توصیه می شود به درمان دارویى و تزریق داخل پلاک شود.

مدت زمان درمان دارویى و تزریقى ۶ ماه است.

در صورت عدم پاسخ به درمان هاوی فوق العاده ، در نهایت به جراحت تبدیل شد.

 

در درمان جراحى پلاک به صورت کامل خارج شده یا برش زده شده و در محل آن از بافت هاى دیگر به عنوان استفاده شده استفاده می شود.

بر حسب بیماری بیمار و میزان انحنای آلت ، از روش های مختلف جراحي استفاده می شود که شامل پلیک زدن ، برش دادن پلاک و برداشتن کامل پلاک می شود. در مواردی که پلاک به طور کامل برداشته می شود ، لازم است که بافت موتور به جاى آن برسد. تعبیه شود. به عنوان بافت تغییر می توانم از ورید هاى اضافى بدن و یا مخاطبان دهان استفاده كردم.

 

در افرادی که به صورت قابل تشخیص پلاک پیرونی و اختلال نعوظ هستند ، توصیه می شود به جراحى پلاک و تعمیر پروتئین آلت تناسلى تبدیل شود.

 

مدت زمان بستری در بیمارستان ٢ روز است و تا پس از یکماه اجازه تماس جنسی به فرد داده شد.